مقطع: 
کارشناسی ارشد
رشته: 
رواشناسی بالینی
استاد راهنما: 
نام محقق: 
سال تحصیلی: 
1379

چکیده

هدف:

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطة بین احساس ایمنی – نا ایمنی و موفقیت طلاب سالهای اول و پنجم طلاب حوزة علمية قم صورت پذیرفته است.

روش:

به همین منظور۱۶۰ نفر از طلاب سالهای مذکور در گسترة سنی ۱۶ تا ۲۴ سال به صورت تصادفی انتخاب شدند.

پس از مراجعه به نمرات تحصیلی دو ترم آنان و تعیین معدل تحصیلی سالانه، به دو گروه موفق و ناموفق تقسیم شدند. سپس پرسشنامة ایمنی - ناایمنی مزلو (SII) در مورد آنان اجرا گردید. داده های گردآمده با استفاده از روشهای آماری و تحلیل نتایج بر اساس طرح تحلیل واریانس دو متغیره « طرح عاملی 2*2» گویای آن است که:

یافته ها:

1- بین سطح احساس ایمنی -ناایمنی طلاب موفق و ناموفق تفاوت معناداری وجود دارد، بدین معنا که طلبه های با سطح احساس ایمنی بالا از نتایج تحصیلی مطلوبی برخوردارند. به عکس, طلبه های با سطح ایمنی پایین (ناایمن) از وضعیت تحصیلی خوبی برخوردار نیستند.

2- بین پایه های مختلف تحصیل (سال اول و پنجم) از لحاظ سطح ایمنی –ناایمنی، تفاوت معناداری وجود ندارد. یعنی به موازات ارتقای پایه تحصیلی، در سطح ایمنی -ناایمنی طلاب تغییری مشاهده نمی شود.

کلید واژه ها:

احساس ایمنی- ناایمنی، مازلو،موفقیت

نوع