چکیده |
|
هدف: |
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر احساس کهتری بر حافظه انجام شده است |
روش: |
4۹۰دانش آموز سوّم راهنمایی در گسترة سنّی ۱۳-۱۴ سالگی, پسرانة شهرستان قم بصورت پاسخ دادند و از بین آنها120 نفر در دو ( SII ) تصادفی به پرسشنامه ایمنی - ناایمنی مازلو سطح بالای ایمنی و ناایمنی انتخاب شدند. پس از اجرای آزمون حافظه ۱۵ کلمه ای «آندره ری» معدّل کل آزمودنی ها استخراج شد. داده های گردآمده با استفاده از روشهای آماری شامل «آزمون tو ضریب همبستگی» مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت
|
یافته ها: |
و نتایج زیر به دست آمد: 1- فراخنای حافظه در دو گروه ایمن و ناایمن متفاوت می باشد. نتایج آماری بیانگر فراخنای محدودتر حافظه در گروه ناایمن نسبت به گروه ایمن است. 2- سطح پیشرفت تحصیلی بین دو گروه ایمن و ناایمن متفاوت می باشد. نتایچ نشان دهنده پایینتر بودن سطح پیشرفت تحصیلی در گروه ناایمن نسبت به گروه ایمن است 3- بین نتایج تحصیلی دانش آموزان و فراخنای حافظه آنها همبستگی وجود دارد نوع رابطه بین دو متغیّرِ سطح پیشرفت تحصیلی و فراخنای حافظه مثبت است. |
کلید واژه ها: |
احساس کهتری، حافظه، ایمن، نا ایمن، مازلو، فراخنای حافظه |
نوع |
|