چکیده

هدف:

پژوهش حاضر، به تعیین سطح پرخاشگری نوجوانان (دختر و پسر) بر حسب مولّفه های شخصیتی آنها پرداخته است. و سپس مولّفه های شخصیت و مولّفه های پرخاشگری آنها با یکدیگر مقایسه شده است.

روش:

در این تحقیق از میان همة دانش آموزان پایه سوم دبیرستان های شهر قم دو گروه نمونه (۷۱۳ نفر) ۳۴۵ دانش آموز پسر و ۳۶۸ دانش آموز دختر به طور تصادفی انتخاب شده است

در وهلة اول دو گروه از طریق پرسشنامه شخصیت « کتل» فرم نوجوانان و پرسشنامه پرخاشگری مورد ارزشیابی قرار گرفته اند.

در وهلة دوّم پس از اجرای پرسشنامه های مذکور؛ نخست به توصیف داده ها و سپس به تجزية و تحلیل داده ها پرداخت است.

برای تجزیه و تحلیل داده ها ابتدا از تحلیل واریانس یکطرفه (یک راهه) و آزمون مقایسه های چند گانه«شفه» برای مقايسة میانگینها در هر گروه و سپس از آزمون t برای دو گروه مستقل همراه با آزمون «الوین» به منظور بررسی شرط تحقق همسانی واریانس ها استفاده شده است.

یافته ها:

نتایج نشان داد که:

1-  پسران و دختران به جز در مؤلفه خشم در سایر مولّفه های پرخاشگری یعنی «تهاجم»، «کینه توزی»و«پرخاشگری» با هم تفاوت معناداری دارند

2- همچنین از نتایج تحقیق بدست آمد که نوجوانان دختر و پسر در هفت مولّفه شخصیت سلطه E خود نظم دهی Q₃، سر ازندگی F ،همنواییG، جسارت H ، حساسیت هیجانی I و هوش  Bبایکدیگر تفاوت معنادار دارند

3- افرون بر نتایج مبیّن  است که بخش عمده ای از مؤلفّه های شخصیت (مؤلفه های اضطرابی، روابط انسانی و ارزشی)به عنوان مهمترین زیر ساختهای رفتارپرخاشگرانه هستند که از این میان مولّفه های اضطرابی در هر دو جنس هستة مرکزی رفتار پرخاشگرانه را تشکیل می دهند

کلید واژه ها:

پرخاشگری،مولفه های شخصیتی،مؤلفه،

نوع