چکیده

هدف:

هدف از پژوهش حاضر شناسایی رابطه بین خوش بینی اسلامی، خوش بینی آموخته شده سلیگمن و امنیت روانی است. فرضیه های پژوهش حاضر این است که بین این سه متغیر رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. متغیرهای جمعیت شناختی تفاوت معناداری در سطح دونوع خوش بینی و امنیت روانی ایجاد نمی کنند

روش:

به منظور آزمودن فرضیه ها ۳۰۰ نفر از طلبه ها و دانش پژوهان (مرد = ۱۸۰ و زن = ۱۲۰ نفر) مؤسسه آموزش عالی علوم انسانی جامعه المصطفى (ص) به صورت اتفاقی در پژوهش حاضر شرکت داده شدند. شرکت کنندگان به سه پرسشنامه خوش بینی اسلامی نوری، خوش بینی - بدبینی سلیگمن و ایمنی - نا ایمنی مازلو پاسخ دادند. داده ها به کمک نرم افزار spss، به روش همبستگی، آزمون t، تفاوت میانگین و واریانس یکراهه مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفتند

یافته ها:

نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر نشان می دهند:

-که بین خوش بینی اسلامی، خوش بینی آموخته شده سليگمن و امنیت روانی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.

-سطح دونوع خوش بینی و امنیت روانی بر اساس متغیرهای جمعیت شناختی تفاوت معنادار پیدا می کند؛

-مردان نسبت به زنان، دانش پژوهان نسبت به طلبه ها، افراد متاهل نسبت به افراد مجرد، از خوش بینی و امنیت روانی بالاتری برخوردارند.

-در بین چهار گروه سنی (4۰-۲۰)، گروه سنی (۲۵-۲۰) از خوش بینی و امنیت روانی پایین تری نسبت به سایر گروهها برخوردارند

کلید واژه ها:

خوش بینی آموخته شده، خوش بینی اسلامی، امنیت روانی، سبک تبیین، توجه مثبت، تبیین مثبت، انتظار مثبت.

نوع