چکیده

هدف:

روابط همسری یکی از عمیق ترین و اثرگذارترین روابط در طول زندگی آدمی است که گاه با نابسامانی ها و ناسازگاری هایی روبرو می گردد. مؤلفه های گوناگونی می تواند با ناسازگاری های زناشویی در ارتباط باشد که از آن جمله متغیرهای شخصیتی همسران است. یکی از این متغیرها که در عین توجه فراوان در تعالیم اسلامی کمتر در ارتباط با ناسازگاری زناشویی به صورت کمی مورد بررسی قرار گرفته است، متغير حيا است. هدف این پژوهش مطالعه حیای همسران در تعالیم اسلامی و رابطه آن با ناسازگاری های زناشویی است.

روش:

حیای همسران بر اساس قرآن و روایات مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از روش همبستگی آزمونهای تعارض زناشویی (MCQR) و آزمون حيا (گلزاری روی ۱۶۰ نمونه (۶۵ مرد متأهل و ۷۵ زن متأهل) که به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شده بودند، اجرا گردید

یافته ها:

: بر اساس نتایج به دست آمده:

- رابطه همبستگی مثبت ومعنادار بین حیای منفی (از جمله کم رویی) و ناسازگاری های زناشویی وجود دارد.

-بین حیای از خدا و حیای از خود و ناسازگاری های زناشویی همبستگی منفی و معنادار به دست آمد.

-همان طور که حیای زنان به طور معنادار بیش از مردان بود، حیای آنان ارتباط بیشتری نسبت به حیای مردان، با ناسازگاری زناشویی نشان داد که این مطلب همسو با برخی تحقیقات تجربی پیشین و تعالیم دین اسلام است

کلید واژه ها:

حیا، حیای مثبت، حیای منفی، ناسازگاری های زناشویی، تعارض زناشویی

نوع