چکیده

هدف:

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه هوش هیجانی و مؤلفه های آن با رضایت مندی زناشویی و بررسی سهم هوش هیجانی و مؤلفه های آن در پیش بینی رضایت زناشویی انجام شده است

روش:

در این پژوهش ۲6۰ نفر از دانش پژوهان مرد که در دامنه سنی ۲۰ تا 40 سال بودند، بطور تصادفی ساده انتخاب شدند و به پرسشنامه هوش هیجانی شرینگ و شاخص رضایت زناشویی هادسون پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل از ضریب همبستگی پیرسون، ضریب رگرسيون، تحلیل واریانس و آزمون t استفاده شد

یافته ها:

نتایج حاصل از تحليل داده ها نشان داد که بین هوش هیجانی و مؤلفه های آن با رضایت مندی زناشویی همبستگی مثبت معنادار وجود دارد به عبارت دیگر افزایش نمره هوش هیجانی و مؤلفه های آن با افزایش رضایت زناشویی همراه است. همچنین در میان متغیرهای پژوهش هوش هیجانی و مهارت اجتماعی پیش بینی کننده مناسبی برای رضایت زناشویی بودند. افزایش هوش هیجانی با افزایش مدت زمان ازدواج، سن ازدواج و سطح تحصیل همچنین افزایش رضایتمندی زناشویی با افزایش مدت زمان ازدواج از دیگر نتایج این پژوهش بود.

نتیجه:

با توجه به ارتباط بالای هوش هیجانی و مؤلفه های آن با رضایتمندی زناشویی، مدارس، سازمان ها و کلینیک های خانواده درمانی می توانند از این متغیر در بهبود رضایت زناشویی بهره برده و به بهتر شدن روابط انسانی کمک کنند

کلید واژه ها:

هوش هیجانی، خود انگیزی، خود کنترلی، خود آگاهی، مهارت اجتماعی، هوشیاری اجتماعی، رضایتمندی زناشویی اجتماعی، رضایتمندی زناشویی

نوع