چکیده

هدف:

‌هدف پژوهش حاضر طراحی الگوی انگیزشی براساس دیدگاه آیت الله مصباح یزدی و مقایسه آن با الگوهای انگیزشی سه مکتب روان تحلیل گری، رفتارگرایی و انسان گرایی است

روش:

روش پژوهش توصیفی – تحلیلی بوده که ابتدا نظریه های انگیزشی روانشناسی بررسی و به آثار آیت الله مصباح مراجعه گردید و نقطه نظرات گردآوری شد. پس با بسط و گسترش دیدگاه ایشان با رویکرد روان شناختی الگوی انگیزشی طراحی و با مکاتب مذکور مقایسه شد

یافته ها:

یافته های پژوهش نشان می دهد که:

- با وجود اشتراكات بين نظریه های انگیزشی و الگوی طراحی شده، تفاوت های بنیادی در مبانی نظری، مولفه ها و فرایند شکل گیری رفتار وجود دارد.

- بر اساس دیدگاه ایشان بدست آمد که الف) انسان دارای دو ساحت (دو جوهر) نفس و بدن با همدیگر است؛ ب) انسان هدفمند است بدین معنی که خالقش یعنی خداوند از خلقت و جای دادن او در این عالم هدفی را دنبال می کند .ج) انسان جاودانه است؛ د) انسان ذاتا دارای اختیار و قدرت انتخاب است؛ ه) انسان عالی ترین موجود روی زمین و نزد خداوند دارای کرامت است. و) انسان همچنین گرایش به سمت کمال دارد.

- در بعد انگیزش و انرژی رفتار بدست آمد که آیت الله مصباح پویایی نفس، گرایش های بنیادی نفس، شناخت و خصیصه کنجکاوی، نحوه جهان بینی و اراده را مولفه های انگیزشی می دانند. به علاوه معلوم شد که با توجه به الگوی ویژه ای که ایشان برای ساختار نفس با ابعاد سه گانه ی آن ارائه کرده اند، خود نفس و گرایش های بنیادی آن اصالت داشته و تامین کننده انرژی و جهت همه رفتارها می باشد.

- شناخت و عوامل موثر بر آن، در تشخیص و هدایت رفتار نیز موثر می باشد. الگوی طراحی شده، مبتنی بر حقیقت بوده و فرایند شکل گیری رفتار و اهداف نهایی گرایش های انسانی را تبیین می کند.

- وحدت مطلوب نهایی و گرایش به سوی آن، از امتیازات و یافته های دیگری است که می توان به آن اشاره کرد

کلید واژه ها:

الگو، انگیزش، آیت الله مصباح یزدی

نوع