چکیده

هدف:

هدف پژوهش حاضر بررسی مفاهیم هشیاری، پیش هشیاری و ناهشیاری از نگاه روان تحلیل گران و علامه طباطبایی (ره) و مقایسه این دو با یکدیگر است

روش:

بدین منظور به منابع دست اول رویکرد روان تحلیل گری و منابع در بر دارنده نظر علامه طباطبایی مراجعه گردید و نقطه نظرات گردآوری شد. سپس با روش توصیفی- تحلیلی بررسی و با همدیگر مقایسه گردید

یافته ها:

یافته های پژوهش، نشان می دهد که:

- از نظر روان تحلیل گران، برخی از فرایندهای روان شناختی مثل عقده ادیب، عقده الكترا، ماروخسیم زنانه، رشک آلتي، مقاومت، مکانیزم های دفاعی و انتقال از نظر فروید، رشک مردان به زنان، نگرش های تدافعی و نیازهای برخواسته از آن از نظر هورنای، انتخاب سبک زندگی از نظر آدلر، تصاویر اولیه کودکی در نظریه سالیوان، دوباره سازی و تصاویر موضوعی ابتدایی خطرناک در نظریه اتوگرنبرگ، تحلیل ناهشیار اطلاعات و حذف بخشی از اطلاعات طبق نظریه بالبی، درونی کردن بدی های محیط و موضوعات مهم در نظریه فیربرن و تکبر و نگرش خودبینانه ناهشیار برای دفاع از حس شرمساری در نظریه سامرز، بصورت ناهشیار اتفاق می افتد.

- همچنین بدست آمد که هشیاری از نظر علامه به معنی آگاهی نسبت به آگاهی، پیش هشیاری به معنی نسیان و ناهشیاری به فرایندهایی اشاره دارد که باعث می شود حصول آگاهی نسبت به آگاهی در حیطه آگاهی حضوری یا حصولی دشوار شود.

- همچنین از نظر علامه شماری از ادراکات و افعال انسان بدون آگاهی نسبت به آگاهی، صورت می پذیرد، که به یک معنی می توان آن را ناهشیار نامید،

- همچنین شباهت ها و تفاوت هایی بین کهن الگوی خدا در نظریه پونگ و خداشناسی و خداجویی فطری در نظریه علامه دیده شد

نتیجه:

در مجموع ناهشیاری از نگاه علامه به معنی نا آگاهی نسبت به آگاهی یا بی توجهی به شناخت می باشد و به معنای ناهشیاری در روان تحلیل گری یعنی سطحی از ساختار روان نیست

کلید واژه ها:

هشیاری، پیش هشیاری، ناهشیاری، روان تحلیل گری، علامه طباطبایی (ره)

نوع