چکیده

هدف:

هدف پژوهش حاضر ساخت پرسشنامه انسان کامل بر اساس منابع اسلامی و تأیید تجربی بر الگوی انسان کامل (بشیری، ۱۳۸۹) بود

روش:

روش تحقیق به دو شیوه توصیفی- تحلیلی و پیمایشی بود. در روش توصیفی آموزه های دین جمع آوری و مورد تحلیل قرار گرفت و در روش پیمایشی، ارزیابی روایی و اعتبار پرسشنامه انسان کامل در نمونه ۳۷۰ نفری در بین طلاب و دانشجویان قم (۴۰-۱۹) با حجم ۱۱۰۰۰ نفر بررسی شد. برای سنجش روایی محتوایی این پرسشنامه در دو مرحله ابتدا از شاخص روایی محتوا (CVI) برای بررسی روایی مؤلفه ها و خرده مؤلفه ها و نهایتا نسبت روایی محتوا ((CVR برای بررسی گویه ها مطابق با نظر به کارشناسان متخصص در امور دینی و روان شناسی استفاده شد. برای روایی ملاکی در این پژوهش، از پرسشنامه خود گزارش دهی انسان کامل (صالحی و همکاران، ۱۳۹۳) استفاده شد

یافته ها:

نتایج نشان دهنده همبستگی مثبت و معنادار ( 0/37) بین این دو پرسشنامه بود.

- نتیجه بررسی روایی سازه به شیوه تحليل عاملی با ارزش ویژه بیش از 0/3؛ استخراج 6 عامل با بار عاملی بالاتر از 0/3 بود که در مجموع 35/425 درصد واریانس کل پرسشنامه را تبیین کردند.

- همبستگی بین عوامل و كل پرسشنامه در دامنه 0/359 تا 0/671 بود،

- عوامل عبارت اند از؛ عامل اتکاء به خدا، قناعت ورزی، خداباوری، خودمهارگری، جامعه گرایی و شجاعت.

-برای بررسی اعتبار پرسشنامه، ضریب آلفای کرونباخ در دو مرحله آزمایشی و نهایی به ترتیب0/859 و 0/856 و ضریب آلفای عوامل پنج گانه، همگی بالاتر از 0/642 بود و همبستگی بین دو نیمه پرسشنامه برابر با 0/58 بود

نتیجه:

از این پرسشنامه می توان در سنجش ویژگی های متعالی انسان و کار در حوزه روانشناسی مثبت گرا، همچنین محیط های تربیتی جهت خودشناسی و تشخیص میزان نزدیکی به کمال استفاده کرد

کلید واژه ها:

انسان کامل، فضیلت ها، روانشناسی مثبت، پرسشنامه دینی، تحلیل عاملی، کمال

نوع

مقیاس