چکیده

هدف:

پژوهش حاضر به بررسی رابطه نگرش به حجاب و سلامت روانی پرداخته است

روش:

بدین منظور در ابتدا به بررسی مسأله از دیدگاه اسلام و روان شناسی پرداخته شد و با استفاده از ادله عقلی و نقلی، رابطة بین حجاب و سلامت روانی در زنان مورد کنکاش قرار گرفت. سپس به منظور بررسی تجربی مسأله، ۴۱۵ نفر از دانش آموزان دختر سال سوم مقطع متوسطه شهرهای قم و تهران به طور تصادفی انتخاب شدند و از طریق اجرای پرسشنامه محقق ساخته سنجش نگرش به حجاب و مقیاس خود سنجی اضطراب زانک ( S.A.S) مورد ارزیابی قرار گرفتند

نتایج حاصل به کمک روشهای آمار توصیفی، آزمون معناداری ضریب همبستگی، آزمون F آزمون توکی و آزمون t برای مقایسه میانگین ها، با استفاده از برنامه نرم افزاری SPSS تجزیه و تحلیل شد

یافته ها:

نتایج نشان داد :

1- بین نگرش مثبت به حجاب و سطح اضطراب دانش آموزان، همبستگی معکوس و معنادار وجود دارد ( 0/62- = r و 0/0001> p) ؛ یعنی هر چه نگرش آزمودنی ها به حجاب مثبت تر باشد، اضطراب آنها کمتر است.

2-  همچنین میزان  نگرش به حجاب و سطح اضطراب دانش آموزان، به طور معناداری تحت تأثیر عواملی چون شناخت  أحکام، انتخاب نوع پوشش، سطح تحصیلات و نوع شغل پدر و مادر، و شهر محل سکونت قرار دارد؛

3- ولی تفاوت بین نگرش به حجاب و سطح اضطراب دانش آموزان با پیشرفت تحصیلی آنها، معنادار نمی باشد

کلید واژه ها:

حجاب، سلامت روان،اضطراب،پیشرفت تحصیلی

نوع