چکیده

هدف:

این پژوهش با هدف بررسی نقش دینداری در رضایتمندی از زندگی سازماندهی گردید ، جرقه های اولیه مسئله در بستر مطالعه در قلمرو مشترک روان شناسی و دین زده شد؛ مطالعات علمی و تجارب روزمره نشانگر نقش و جایگاه مهم موضوع رضایتمندی از زندگی به عنوان مؤلفه ای مؤثر در سازمان روانشناختی انسان و عاملی تعیین کننده در نظام کنش وری اوست؛ رضایتمندی چون یک حالت و صفت کیمیا مانند، مطلوب همه انسانها در طول تاریخ شمرده شده که همواره انسان در تکاپوی دستیابی به آن بوده است.

با این وجود، در دنیای مدرن از یک سو، به رغم تمام پیشرفت های علمی و صنعتی سطح رضایتمندی از زندگی بطور فزاینده ای کاهش یافته به نحوی که می توان ادعا کرد امروز بزرگترین آرزوی مشترک انسان، رضایتمندی از زندگی به شمار می رود.

او از سوی دیگر، دین به عنوان بزرگترین ارمغان الهی که پیوسته همراه انسان بوده، برنامه زندگی ساز برای او دارد و می توان گفت یکی از دغدغه های اصلی دین (بویژه اسلام) تأمین زندگی رضایت مندانه است، از این رو پژوهشگر بر آن شد تا به بررسی رابطه دینداری و رضایتمندي از زندگی بپردازد.

روش:

به منظور، عملیاتی کردن مسئله از تست معتبر« معبد» گلزاری برای اندازه گیری دینداری و تستهای تجدید نظر شده « شادکامی آکسفورد» و «رضایت از زندگی دینر و همکاران» به طور مشترک جهت اندازه گیری رضایت از زندگی، استفاده گردید، از آنجا که فرضیه اصلی پژوهش رابطه مثبت معنادار بین رضایتمندی از زندگی و دینداری بود برای بررسی رابطه همبستگی بین متغیرهای پژوهش از طرح همبستگی پیرسون یاری جسته و با کمک نرم افزار SPSS داده ها طبقه بندی و تحلیل شده پس از آماده سازی مقدمات و اجرای پرسشنامه ها، یافته ها تحلیل آماری شد

یافته ها:

با روشن شدن نتایج اصلی و فرعی پژوهش و اثبات فرضیه پژوهشگر مبنی بر همبستگی مثبت معنادار بین رضایتمندی از زندگی و دینداری(r=0/260 در سطح p˂0/01)پژوهش به پایان رسید.

کلید واژه ها:

دینداری، رضایتمندی، ارتباط دینداری با رضایتمندی

نوع