چکیده

هدف:

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه رضامندی زناشویی (بر اساس معیارهای دینی) با ثبات هیجانی بود. همچنین با توجه به فقدان آزمونی معتبر برای رضامندی زناشویی از دیدگاه دینی که بتوان با آن کنش یک خانواده مسلمان را مورد سنجش دقیق قرار داد - محقق را بر آن داشت تا در کنار هدف اصلی پژوهش اقدام به ساخت و اعتباریابی مقیاس رضا مندی زناشویی بر اساس معیارهای دینی کند.

روش:

با توجه به هدف پژوهش، ۱۱۰ نفر از دانش پژوهان مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) با استفاده از روش تصادفی خوشه ای برگزیده شده و دو پرسشنامه الف) رضامندی زناشویی اسلامی و ب) پرسشنامه پنج عاملی شخصیتی NEO – FFI اجرا گردید. همچنین از تست رضامندی زناشویی انریچ برای بدست آوردن روایی مقیاس رضامندی - زناشویی اسلامی استفاده شد. نتایج به کمک روشهای آمار توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (آزمون معناداری ضریب همبستگی، آزمون t و تحلیل واریانس) تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها:

نتایج نشان میدهد که

• بین رضامندی زناشویی (بر اساس معیارهای دینی (و ثبات هیجانی رابطه معناداری وجود دارد این بدان معنا است که هر چه قدر نمره رضامندی زناشویی افراد بالا باشد نمره روان آزرده خویی پایین بوده و افراد از ثبات هیجانی بالاتری برخوردار هستند.
• همچنین استفاده از روشهای محاسبه اعتبار و روایی پرسشنامه، نشان داد که مقياس رضا مندی زناشویی اسلامی از اعتبار و روایی بالایی برخوردار است.
• و در نهایت نتایج نشان داد که از بین متغیرهای جمعیت شناختی مورد بررسی در این پژوهش، تنها تحصیلات رابطه معناداری با رضامندی زناشویی نداشته و دو متغير طول مدت ازدواج و تفاوت سنی زوجین با رضامندی زناشویی در سطح معناداری کمتر از 0/05 رابطه معناداری دارند.

نتیجه:

نتیجه نهایی اینکه بین رضامندی زناشویی و ثبات هیجانی رابطه وجود دارد و می توان با استفاده از آموزه های دینی مقیاسی معتبر برای رضامندی زناشویی ساخت.

کلید واژه ها:

رضامندی زناشویی، ثبات هیجانی، مقياس رضامندی زناشویی

نوع

مقیاس