چکیده

هدف:

هدف اصلی این پژوهش بررسی برازش مدل تبیین اختلال شخصیت ضد اجتماعی بر اساس طرح واره ناسازگار اولیه، سبک های فرزند پروری و خلق وخو بود

روش:

در این پژوهش ۴۱۲ دانشجو (۲۴۴ پسر و ۱۶۸ دختر) دانشگاه قم و دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم به روش نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های چند محوری میلون۳ ( MCMI _ III )، طرح واره ناسازگار اولیه یانگ ( YSQ-SF )، فرزند پروری یانگ (YPI) و خلق و خوی کلونينجر (TCI) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از نرم افزار Lisrel و Spss وبا روش تحلیل عامل اکتشافی، تاییدی و معادلات ساختاری برای آزمون فرضیه های پژوهش بررسی شد

یافته ها:

نتایج نشان داد که ضرایب مسیر مستقیم سبک های فرزند پروری و ابعاد خلق وخو به اختلال شخصیت ضد اجتماعی معنادار هستند؛ اما ضرایب مسیر معرف نقش واسطه ای طرح واره های ناسازگار اولیه معنادار نبودند. به این ترتیب، على رغم برازش خوب مدل مفروض، طرح واره های ناسازگار اولیه نقش واسطه ای معناداری بین سبک های فرزندپروری و ابعاد خلق و خو با شخصیت ضد اجتماعی نشان ندادند

نتیجه:

بنابراین، سبک های فرزند پروری و ابعاد خلق وخو توان بالایی در تبیین شخصیت ضد اجتماعی دارند. عدم معناداری نقش واسطه ای طرح واره های ناسازگار اولیه احتمالا ناشی از متناظر بودن سبک های فرزندپروری و طرحواره های ناسازگار اولیه و همبستگی بالای آنها است

کلید واژه ها:

اختلال شخصیت ضد اجتماعی، طرحواره های ناسازگار اولیه، سبک های فرزندپروری، ابعاد خلق و خو

نوع